وب رسمی روستای چوبتراش

بازگیر نامی آشنا در دیار بالاگریوه که به تیره ها و گروههای مختلفی که در محدوده بالاگریوه و خارج از این محدوده زندگی می کنند اطلاق می شود. براساس روایات محلی خاستگاه بازگیرها را مناطق غرب کشور خصوصا استانهای ایلام – کردستان و کرمانشاه دانسته اند وبه احتمال بسیار بازگیر های سایر مناطق ایران مها جرینی از بازگیر های با لا گریوه می باشند براساس نظر سالخوردگان وبزرگان بازگیرنیای سیصد سال قبل آنان شخصی به نام خان احمد از کردها یا لر های سا کن پشتکوه ایلام بود او دارای پنچ پسر به اسامی بگعالی- برخوردار - طاهر – ظاهر – و چراغ خان بوده است تیره های بهرام و حیدر از نوادگان طاهر وظا هر هستند که در کرمانشاه وسرپل ذهاب سکونت دارند و چراغ خان نیای طایفه ای موسوم به کرنوکر است .وبازگیرهای ایلام که از نسل طاهروظاهر فرزندان خان احمد هستند در حدود دویست سال پیش بعلت اختلافات محلی در منطقه تاف لرستان از سایر بازگیرهای لرستان جدا شده وبه پشت کوه رفتند و در ایلام مهران - آبدانان و دره شهر ساکن شدند در میان نواده های دوپسر دیگر خان احمد یعنی برخوردار و بگ عالی که به نواده های آنها بازگیرهای سیاه وسفید می گویند در لرستان زندگی می کند نواده های برخوردار بازگیرهای سیاه بعد از دوشم به دو تیره سبزعلی و سبزوار و زیر تیره های کربلایی احمد خان - علی داد (کر بلا یی سهراب)- محمد میرزا -ولی-دوشنبه - محمدجافر و اغا لی تقسیم می شوند و نوادگان بگ عالی به چهار تیره – نورعلی (نیر الی )-یاری-کلو لی- محمد ولی (معالی ) تقسیم می شوند و تیره کلو لی که خود به زیر تیرهای های شیرخان و بیرخان تقسیم می شوند که در میان طایفه بیرانوند زندگی می کنند و نامهای خانوادگی شکاری - مردانی -سپهوند دارند و تیره یاری که به زیرتیرهای امیر وعبدالصمد تقسیم می شوند و تیره های نیر عالی که به زیزتیره های جوز علی و مرادخان تقسیم می شوند و تیره محمد ولی یا (معالی )که شامل زیر تیرهای قیصر (قمر الی) صیفور – نظر بک –قاسم – علی – بهاره – صادق خان و ندر بوده که از بزرگترین و پرجمعیت ترین تیره های طایفه بازگیر هستند در زمان پادشاهی محمد علی شاه قاجاروحکومت سالارالدوله درلرستان بزرگ طایفه بازگیر ملامهر عالی از بازگیرهای معالی وند بود که 160 عدد تفنگ از سالارالدوله می گیرد و ما بین طایفه بازگیر تقسیم می کند تا همراه با سایر طوایف لرستان سالارالدوله را در فتح تهران یاری نماید ازدیگر بزرگان طایفه بازگیر دراواخر دوره قاجاریه نا در- نوروزی –محمد شاه– جمعه-حصر بک- ملاجعفر – فرهاد -جهانگیر -امیر- مرید-عالی – میر طمهور – میرزا- ولی خان – حسن خان -محمد مراد -شفتالی - کربلایی شاههمراد- علی حیدر-سوخته--حملی-علی مروت-ربی بوده و بعد از اسکان عشایر بیشتر بازگیرها در منطقه کره گاه و بالاگریوه ساکن شدند به جز دو تیره شیرخان و بیرخان از بازگیرها سفید و تیره های حسین کلات - حسن - محمدمیرزا از بازگیرهای سیاه که در میان بیرانوند ها ماندند و همانجا زندگی کردند و بعد از آن بیشتر بازگیرها به زندگی ده نشین روی آورده و در مکانهای مختلف پراکنده شده اند که به طور عمده علاوه بر شهر خرم آباد در روستاهای چوبتراش – سهیلی – تلوری- انگز-سالی کوچک-سالی بزرگ-سرخه ده- پیرجد بازگیر - بابا خوارزم-دارائی – دیناروند – ده باقر-میانگلال- معمولان –چشمه سرخه- پلدختر – چم مهر – هلوش ماژین – جلوگیر – ریمله – سر پل ذهاب – تنگ فنی – چغلوندی - پل هرو- دورود-اندیمشک-شوش-- بروجرد- کرمان - سیستان بلوچستان- مینو دشت – سلیمانیه عراق زندگی می کنند

منشا نژادی طا یفه باز گیر از دید گا های مختلف

یشتر معمرین وسا ل خوردگان طایفه بازگیر می گویند بازگیر ها از کرد های سا کن پشتکوه هستند که درگذشته به دلیل اختلاف با والی پشتکوه به لرستان ودیگر منا طق ایران مها جرت کرده اند واقای میرانی می گویند بازگیر ها از لرهای فیلی هستند که در دوره حسن خان والی پشتکوه از لر ستان به پشتکوه مها جرت کرده اند واقای برزویی انها را از نژاد کرد کلهر می داند واقای مراد حسین پاپی و اقای رادفر مدرس وباستانشناس و اقای محمدی صاحب کتاب تاریخ الا اجداد انها رالر می دانند ومی گو ند بازگیر های سایر مناطق ایران ازبازگیر های لر ستان جدا شده و به دیگر منا طق ایران رفته اند واقای معتمدی که تحقیقات مفصلی راجب بازگیر ها انجام داده می گویند باز گیرها از پدری به نام خان احمد ازکرد های پشتکوه ومادری از طایفه بیرانوند بوجود امده اند